
Gud så mysig hon har varit senaste veckan. Hon börjar verkligen bli sigsjälv igen. Trygg i sin tillvaro och med Lucifer. Hon har varit med mig i över 3,5 år nu och jag kan inte se eller minnas hur det var utan henne. Tänk att en så liten katt kan sätta så stora tassavtryck på ens liv att man inte kan vara utan dom. Hon har alltid varit och kommer alltid att vara mitt första riktiga husdjur som vuxen.
Och hon gick från att vara en liten kattunge till att faktiskt bli min vän. Hon har varit igenom så mycket med mig och alltid funnits där som tröst. När jag varit ledsen så har hon lagt sig runt och mot mig för att trösta, när jag har sovit har hon skrikit och hett sönder saker för att få upp mig, när magen kurrat har hon alltid varit där och tiggt efter mat. För hon är ju trots allt en katt, men hon är min katt. ❤️
0